Esra Ekim ayında kreşin düzenlediği bir etkinlikle Üç Kardeş ve Muhteşem Kurt adlı oyuna gitti. Oyun bize ve kreşimize çok yakın olan Gaziosmanpaşa Ferih Egemen Çocuk Tiyatrosundaydı.İlk tiyatro deneyimi olduğu ve yanında olamadığım için içim burkuldu ancak telafisini yaparım nasılsa diye düşünerek geçiştirdim...
Oyun bir kukla tiyatrosu idi. Anladığım kadarıyla Esra oyunu pek sevmemiş. Salonda oyun başlamadan önce yapılan anonslardan ürkmüş olmalı. Eve geldiğinde oyunla ya da geziyle ilgili hiç konuşmadı, sorularımı da öfkeyle karşıladı. Eyvah dedim, İlk deneyimi böyle olmamalıydı.Ertesi gün ilk işim gişeye gidip başka bir oyuna bilet almak oldu. Ama ne yazık ki en erken bir ay sonrasına yer bulabildim. Sürekli böyle yer bulma sıkıntısı var. Keşke koca koca çocuklar ( kastım 10-11 yaş) küçük yaş oyunlarına gelmese, yaşlarına uygun oyunlara gitse. Kızabilirsiniz belki ama ne işi var 13 yaşındaki çocuğun 3+ oyunda. Üstelik anne babasıyla birlikte. Bir eğitimci olarak çocuk için boşa zaman kaybı diye düşünüyorum. Gelişimlerini daha besleyecek oyunlar tercih edilmeli ve biz de yaş grubumuza uygun oyunlara kolaylıkla yer bulabilmeliyiz.
Neyse taa bir ay sonra anne kız birlikte ilk oyunumuza gittik : Kedi ile Palyaço.
Salonu daha görür görmez korktuğunu ve gitmek istemediğini söyledi. Biraz cesaretlendirdim ve velilere ayrılan bölümde birlikte oturduk. Yalnız bırakırsam korkar diye yanıma aldım. Gerçekten de o anons sesinden ürktü ve koynuma sakladı kafasını. Ve oyun başladığında ben Esra'yı tabiri caizse kolundan çeke çeke çıkardım salondan. Oyuna bayıldı ve iki ay geçmesine rağmen hala gitmek istiyor o oyuna. Avrupa yakasına geldiğinde tekrar gideceğiz takibimizdesin Kedi ile Palyaço :)) Çünkü biz seni izlerken "hahhahahalarla güldük." Büyüyünce ne olacaksın, sorusuna "Palyaço" yanıtlarını verdik...
Üçüncü oyunumuz ise Karagöz Tatlıcı.
Kedi ile Palyaço'dan o kadar etkilendi ki sevmemek için gittiği oyunu tabii ki sevmedi. Aslında çok şirin bir gölge oyunu. Uzun zaman olmuştu izlemeyeli. Ama sevmedi gelgelelim. Bu ay ise bize uygun oyunlarda yer bulmaya çalışıyoruz hala :(
Esra yine kreşle bir ilki yaptı benim bile gidip görmediğim Oyuncak Müzesine gitti :)))
Fotolardan anladığım kadarıyla keyifli bir gezi olmuş. Ama evde çok bahsetmedi gittik, geldik dedi o kadar.
Ve kreşteki mutfak etkinliğinde son perde. Bu tabaktakilerin hepsi silinmiş süprülmüş. Ben evde hala bir dilim mandalina için peşinden koşuyorum :(
Şimdilik bizden bu kadar sevgiler...