1 Nisan 2011 Cuma

İlk Yazı:Selam Blog, Ben Geldim

Kağıt kalemle yazamayınca bir de bunu deneyeyim dedim. Zaman çok hızlı geçiyor.Yazı zamanı durdurmazsa eğer tüm güzellikler ve çirkinlikler unutulup gidiyor. Zamanı durdurma isteği belki bu yazılar. Yani yıllar sonra şimdilik minik kızım bu yazıları okuduğunda duran bir zamana tanık olsun.

Haydi Bismillah...

Bugün okulda arkadaşlarla konuşurken hayallerimden ne kadar uzak olduğumu farkettim. Benim planlarım böyle değildi aslında. Zamanın akışına bırakıp kendimi seyre dalmışım meğer...Şimdi ipin ucundan tutma ve hayallerin peşinden koşma zamanı. Üstelik bir de yol arkadaşım var benim şimdi. Küçücük bedenine koca bir yürek sığdıran kızım var....

Hayal dediysem de öyle uçuk kaçık şeyler değil. Basit ama huzur dolu şeyler. Minik minik ama birbirini bütünleyen şeyler.

İmkansız değil...Yapabilirim. Yaratabilirim...Kendim için önce, sonra da kızım için.

Yazmak ilk adım...Güç kuvvet dilemek ikincisi...

Annelik zaten güç demek değil mi, o halde işim kolay :))

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder