Serdar Özkan'ın Timaş Yayınlarından çıkmış kitabı...
Bir zamanlar çok satanlar listesindeymiş. Nasıl çıkmış oralara bilemedim...
Yunan ve Roma mitolojisi merkezli bir kitap. Ağırlık tasavvuf üzerinde.İkizini arayan Diana'nın hikayesi. Diana ikizinin peşine düşmekle aslında kendi ruh olgunluğunun, annesine sembolik anlamda yakınlaşmasının da peşine düşüyor.
Tasavvufi temaları eşleştirmekte zorlandığım bir kitap oldu benim için. Bu bakımdan eksik biraz. Anne ile tanrı mı simgeleştirilmiş bilemedim. Ama galiba öyle. Diana'nın ikiz kardeşi Mary'nin yazdığı mektuplar dört adet. Bu bana tasavvufun fenafillaha ulaşmadaki dört aşamasını çağrıştırdı.
Kısa bir roman diyebiliriz. Bazı noktaların oturmadığı belli. Biraz daha ayrıntıya ihtiyaç var.
Güllerle konuşma dersleri biraz okuru yavaşlatıyor ama sona doğru heyecanlanyor insan...Diana'nın dördüncü ve son dersi alamaması ilginç. Herkes son noktaya erişemez mi demek istemiş yazar bilemedim...
Bu romandaki ressam, romana mutlu son için mi dahil olmuş, romandaki rolü nedir? Belirsiz.
Türklerin Küçük Prensi olarak nitelendirilmiş yabancı eleştirmenler tarafından. Neden anlamadım :)
Okunsa da olur, okumasanız da bir şey kaybetmezsiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder