Bugün hava kurşun gibi ağır...Ne yana baksam, ne iş tutsam oyalamıyor beni. Aklım fikrim 26 fidanın ailelerinde. Nasıl bir ateştir düşen yüreklerine...
Ve kahpeliklere kurban gidenler arkasından nasıl bir vurdumduymazlıktır. Yapılan açıklamalar bile sümen altında saklanan artık ezberlediğimiz şeyler...Her şehit haberinde kullanılmak için saklanan, kimbilir kimin yazdığı samimiyetten uzak, duygusuz ve robotik laflar...Evelemeler, gevelemeler...
Çok
olmasa da küçüktüm. Gün aşırı tv de soysuzların kendi soydaşlarının
köylerini bastıklarını, kundaktaki, ana karnındaki evlatları kurşuna
dizdiğini izler dururdum. Anlayamazdım neler oluyor ama yüzlerinde
kurumuş kanların üzerinde uçuşan kara sinekleri görürdüm kuzucukların,
kundakları kan içinde...Kendi soyuna acımayanlar benim askerime mi
acıyacak...Bugün Haburdan girişlerinin yıldönümü.Kutladılar kanlı
ellerini askerlerimize değdirip...Onları davul zurnayla karşılayanlar şimdi huzur içinde kaz tüyü yastıkalrında uyusunlar...Çünkü istedikleri oldu...Yeter Ya Rabbim Yeter.. Evladımın yüzüne bakamıyorum içim titriyo...O analar babalar ne yapacak şimdi....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder